leeswerk

Je kan niet vroeg genoeg beginnen met boekjes. Ole krabbelt er aan, sabbelt erop, maar het liefst slaapt hij ertussen.. Overijverige ouders..
Zelf heb ik vandaag voor het eerst weer een boek 'vrijgelaten' in de wereld van bookcrossers.. Eigenlijk niet eens een echte 'vrijlating'; ik heb het boek gewoon iemand in de maag gesplitst en gezegd dat ze het zeker moet lezen. En dat ze hem daarna gewoon ergens moet laten liggen. En dat ze hem ook op internet kan registreren maar dat ze dat ook kan laten.. Tja, de persoon in kwestie is ongeveer de enige digibeet die ik ken onder de 50 jaar..
Ooit was het boek meer een soort van tegenhanger voor het beeldschermwerk, maar nu dus lang niet meer. Sterker nog, je hebt tegenwoordig schrijvers die boeken publiceren door het door vrijwilligers op hun website te laten zetten. Zo kan je het totale boek uiteindelijk lezen via tig weblogs/sites.. Helaas was het stukje dat ik las van een dergelijke aard dat ik er niet aan mee zou willen doen. Maar het idee is leuk. Behalve voor de digibeet dan.