Geluk komt met de jaren..
Hoewel ik mijzelf had voorgenomen geen twijfels meer te uiten over het weblog-fenomeen, maar tot nader order er gewoon één te starten, slaan soms toch de twijfels toe. Eerst lees ik in de krant dat er in China naar laatste schatting 30 miljoen weblogs worden bijgehouden. Weblogs zijn er enorm populair; semi-bekende chinezen halen binnen 4 maanden elf miljoen hits op hun weblog. Ik ben geen fan van Chinezen *…
Een uur later klik wat wat rond op internet – in ieder geval leuker dan zappen op TV. Via via (fff, zeekomkommer, maanzicht, steunkousen, T&E-instituut kom ik dan soms op sites waar zoveel leuke en interessante schrijfsels staan. Met nog meer tips van leuke dingen te lezen of te doen.. De informatiestress schiet van het beeldscherm en vliegt me aan. Vlak daarna neemt de tijdsnood me in beslag. Want hoe kan een mens nou én alle boeken lezen, én alle festivals bezoeken, én webloggen (lezen of schrijven – beide tijdrovend), én filosofie studeren, een sociaal leven er op na houden, samenzijn met je lief, giraffen tekenen met je kinderen en luchtledig rondhangen ergens of nergens. En dan heb ik de 4 dagen werk maar even buiten beschouwing gelaten.
Na wat diep ademhalen en een kop thee (remedie voor álles), heb ik dus gewoon Karel van ‘t Reve toegevoegd aan mijn leeslijst en het T&E-instituut aan mijn favorietenlijst van websites.
In de krant stond ook dat we gelukkiger worden naarmate we ouder worden (klik).. dit was uit onderzoek gebleken. De oudere mens had geleerd beter met tegenslagen in het leven om te gaan. Dit leverde hem of haar meer geluk op dan de gemiddeld 30-er. Jammergenoeg besefte de mens dit niet; de ouderen geven aan dat zij denken vroeger gelukkiger te zijn geweest. De jongeren geven aan dat zij denken ongelukkiger te worden met het ouderworden.. De onderzoekers beslisten echter dat de herinneringen van de ouderen en de verwachtingen van de jongeren niet juist waren. Mijn grote vraag: hoe hebben de onderzoekers dit in hemelsnaam onderzocht?? Ik ga nog op zoek. Dus het antwoord zal hopelijk nog een keer hier op de website te vinden zijn…
Mijn vraag blijft: als de hobbies en de leesstapels zich alleen maar opstapelen, dan moet de stapel onoverkomelijk zijn rond mijn zestigste.. Geluk is dan nog alleen maar mogelijk door in een zwaai alle must-do’s overboord te gooien. Ik kan er nu al meebeginnen?
Een uur later klik wat wat rond op internet – in ieder geval leuker dan zappen op TV. Via via (fff, zeekomkommer, maanzicht, steunkousen, T&E-instituut kom ik dan soms op sites waar zoveel leuke en interessante schrijfsels staan. Met nog meer tips van leuke dingen te lezen of te doen.. De informatiestress schiet van het beeldscherm en vliegt me aan. Vlak daarna neemt de tijdsnood me in beslag. Want hoe kan een mens nou én alle boeken lezen, én alle festivals bezoeken, én webloggen (lezen of schrijven – beide tijdrovend), én filosofie studeren, een sociaal leven er op na houden, samenzijn met je lief, giraffen tekenen met je kinderen en luchtledig rondhangen ergens of nergens. En dan heb ik de 4 dagen werk maar even buiten beschouwing gelaten.
Na wat diep ademhalen en een kop thee (remedie voor álles), heb ik dus gewoon Karel van ‘t Reve toegevoegd aan mijn leeslijst en het T&E-instituut aan mijn favorietenlijst van websites.
In de krant stond ook dat we gelukkiger worden naarmate we ouder worden (klik).. dit was uit onderzoek gebleken. De oudere mens had geleerd beter met tegenslagen in het leven om te gaan. Dit leverde hem of haar meer geluk op dan de gemiddeld 30-er. Jammergenoeg besefte de mens dit niet; de ouderen geven aan dat zij denken vroeger gelukkiger te zijn geweest. De jongeren geven aan dat zij denken ongelukkiger te worden met het ouderworden.. De onderzoekers beslisten echter dat de herinneringen van de ouderen en de verwachtingen van de jongeren niet juist waren. Mijn grote vraag: hoe hebben de onderzoekers dit in hemelsnaam onderzocht?? Ik ga nog op zoek. Dus het antwoord zal hopelijk nog een keer hier op de website te vinden zijn…
Mijn vraag blijft: als de hobbies en de leesstapels zich alleen maar opstapelen, dan moet de stapel onoverkomelijk zijn rond mijn zestigste.. Geluk is dan nog alleen maar mogelijk door in een zwaai alle must-do’s overboord te gooien. Ik kan er nu al meebeginnen?
posted by Dmphn at
3:29 p.m.
1 Comments:
Ik verlang al tijden naar een nee-nee sticker. Omdat steeds meer reclame zich verhult in een huis-aan-huis-camouflagepak.
Wat dit te maken heeft met jouw topic weet ik niet meer. Misschien het stapelgehalte...
By
Anoniem, at 2:53 a.m.
Een reactie posten
<< Home