AtlantisAmsterdam

06 juni 2006

Rust

Een goed begin is het halve werk
Morgenstond heeft goud in de mond
Jezelf bij de kladden grijpen (of waren het nou lurven..?)
Ledigheid is des duivels oorkussen
Arbeid adelt

Kortom, er moet wat gaan gebeuren, maar.. Er gebeurt helemaal niets. Ik zit vastgeplakt aan mijn stoel. Te wachten tot er vanzelf een tweede kop koffie naar me toe komt. Na een voortvarende start van de ochtend (binnen een kwartier na opstaan zat ik met peuter zingend (poesje mauw) op de fiets richting creche. Maar na deze vroege start, kwam de dag gewoon weer tot stilstand. Ik zit op de stoel en ben met geen mogelijkheid eraf te krijgen. Vastgeplakt. Overigens moet de lezer wel weten dat het een gloednieuwe stoel betreft met een lekker zacht kussentje onder de billen. Dus de stoel vraagt er en beetje om.
Wel lekker rustig eigenlijk. Alleen jammer van alle werkzaamheden die ik gepland had.