Assepoester en de piraten in Pieckland

Feestjes zijn leuk. En ik ga minder naar feestjes tegenwoordig. Dus ieder feestje is welkom. Waar dan ook, met wie dan ook, zou ik bijna willen zeggen. Zo kwam ik dus gisteren in een touringcar (wel 3 op een rij) aan in hartje Amsterdam.
Amsterdam leek plots heel Anton Pieckerig vanuit touringcarhoogte. We stapten uit voor een partycentrum waar piraten vol verwachting naar ons zwaaiden.. Op straat stonden achter de stoet touringcars 15 auto’s luidruchtig te toeteren. Even leek het gewoon weer Amsterdam. Maar met de blik op de piraten, waande ik me weer de toerist in Pieck-toeristenland. Dus ik deed wat toeristen doen: mijn linkerhand op mijn hoofd, in mijn rechterhand een glaasje, 7 kniebuigingen en –hop- de scheepsbitter in één keer achterover geslagen. Met deze proeve van bekwaamheid mochten we het schip binnen en konden we een plekje zoeken in één van de vele hoeken van het scheepsruim. De verdere avond in toeristenland was donker, drankzuchtig, vol zelfbediening, afgewisseld met kolderieke piratentoneelstukjes, eten, dansen en een zingende zeemeermin.
Klokslag kwart over elf waren de piraten moe en ik ook plotseling heel erg. Buiten was koud, Pieckland was verdwenen. Assepoester wachtte op tram 13 en was een kwartier later thuis. Prins was net zijn tanden aan het poetsen. A kon nog net naast haar prins in bed schuiven, klokslag 12 uur.

Voor meer sprookjespersoneelsfeesten, klik hier en het vervolg hier