Zeur niet!
Ik las laatst op de intermediair website een stukje over de combinatie “werk en kinderen: hoe overleven we dit”. Ik klikte er naar door voordat ik het wist. Twee tips zijn me bijgebleven. Pak je verjaardagskalender en bedenk of je écht al deze verjaardagen wil aflopen. Gewoon schrappen, was het advies. De tweede tip was nog in fermere taal: maak een strakke planning, hou je eraan en zeur niet. Daar denk ik nu dus de godganse dag aan.. vooral de avonden.. Ik combineer niet alleen werk en kinderen. Nee, ik combineer werk, kinderen, een filosofiestudie waarbij de laatste loodjes het zwaarst wegen, ik schuim vacatures af omdat ik denk dat er een betere baan voor mij bestaat en peins mijn hoofd af waar ik nou ideaal en gezapig kan wonen. En ja, ik wil ook nog af en toe biertjes drinken of rondshoppen.. Klaag dan niet!! zeurt het dus in mijn hoofd. En ik klaag niet. Gisteren was het superweer en ik had het superdruk met van alles. En ik heb overheerlijk op een zonnig terras gezeten en geluncht, 30 spijkerbroeken gepast onder supervisie van S, met als afsluiting een biertje op het hippe terras waar mensen zitten die altijd bakken vol tijd lijken te hebben met vrienden met idemdito veel tijd.. en evenveel zin in biertjes... Ik klaag niet. En of er tussen de 30 spijkerbroeken nou die ene fabelachtige hemelsogende, perfektzittende broek tussen zat, dat doet eigenlijk niet eens terzake..
Ziek enzo
Het kondigde zich eigenlijk al aan.. maar hoe dan ook weet ik altijd alle tekenen te negeren.
Ben dus ziek.. Niemand heeft zomaar eens een ‘bittere dag’.. Dat weet toch iedereen, ook ik..?
Als je zomaar een bittere dag hebt, ben je of wordt je binnen de kortste keren ziek. En zo is het dus.. Maar omdat ik vandaag niet alleen thuis ben, maar ook nog 2 dwergjes, houd ik me groot. Ben vandaag dus even weer ziek af. En ik moet zeggen: dat helpt. Ik voel me stukken beter..
Daarom wat kennisvraagjes voor de lezer. Over iets waar ik me dagelijks over verbaas: het wat en hoe van de kinderliedjes. Afgezien van de bijzondere medley’s die F de hele dag rondschettert.. waar hebben we het over??! Wat leren we kinderen?
“Nee meneer, ik dank u zeer, de polka is geen mode meer..” (is: niet met vreemde mannen dansen? En.. altijd een smoesje bedenken..)
“Morgen is de prins in het land, vandaag de kale Fransen” (is: altijd wachten op de prins op het witte paard.. als het maar geen fransman is ofzo?)
“Klein klein kleutertje.. plukt er alle bloemetjes, ooo mijn lieve mamaatje, zeg het niet tegen papaatje..”(is: papa is altijd bozer dan mama..?)
Opvallend is trouwens de bijzondere rol die tantes toekomen.. Je hebt de ‘tante uit Marokko en die komt’ (hiep hoi) Je hebt ‘de dikke dikke dikke tante Kee’ (uit: In de maneschijn, in de maneschijn klom ik op een trappetje door het raamkozijn) En ik heb een ‘tante en een oom die wonen in een eikenboom, een eikenboom in Laren..’
Een andere keer meer "klikspaan, boterspaan" en wat dies meer zij..
Bittere dag
Wat is een bittere dag?? Je hebt superdagen en minder geweldige dagen. Je hebt maandagen en je hebt vrijdagen. Maar vandaag was het dus een bittere dag. Ik proef continu bitter.. Overdag viel het me nog niet teveel op.. maar in de avond des te meer. Of ik nou vla eet of andere zoetigheid: er proeft iets heel bitters achterin mijn keel. Met mijn kouwegrondbiologie zou ik denken dat mijn bittere smaakpapillen zijn overvoerd.. Maar omdat ik toch meer wilde weten, moest er natuurlijk gegoogled worden.. En zoals zo vaak, de conclusie: doe dat niet! Ik ontdekte een hele waslijst aan mensen die last hebben van eeuwige bittere smaak en bovendien een slechte adem. De dagelijkse doffe ellende die dit teweeg brengt, zorgt voor nietsontziende berichten op het internet.. de details misselijkmakend. En net als bij de huidige televisie, blijf ik gekluisterd aan zo’n website al die verhalen lezen, al lang vergetend waar ik naar op zoek was..
Nadat ik me toch had losgerukt van dit onrecht en deze ellende, heb ik toch een tweede googlepoging gedaan, met meer succes. Soms kan men blijkbaar iets eten, waardoor men dagen, zoniet een week lang, een bittere smaak in de mond houdt. Zo blijkt dat laatst ook bij de pijnboompitjes van de Lidl geweest te zijn. En tussen de honderd berichtjes van - dat had ik ook – of - ik had de pijnboompitjes van de Albert Heijn – was er ook iemand die eenzelfde bittere reactie had opgelopen bij knoflook. En plotsklaps flitste het door mijn smaakgeheugen: eergisteren, wat verschraalde knoflook, rauw door het eten gegooid.. en toen is die bittere smaak begonnen..
Voor meer info over ellende: zie www.gezondheidsplein.nl